تک بیتهایی نغز از صائب تبریزی
غمی هردم به دل از سینه صد چاک میریزد *** زسقف خانه درویش دائم خاک میریزد
مجو در منتهای عاشقی صبر و قرار از من *** که کشتی در دل طوفان زلنگر دست بردارد
نیست جویای نظر چون مه نو ماه تمام *** خود نمایی نکند هر که کمالی دارد
دور دستان را به احسان یاد کردن همت است *** ورنه هر نخلی به پای خود ثمر می افکند
عاجز بود ز حفظ عنان دست رعشه دار *** تا ممکن است توبه ز می در شباب کن
دل ز شبنم می برد خواهی نخواهی آفتاب *** اختیاری نیست عاشق را دل و جان باختن
بی بادبان سفینه به ساحل نمی رسد *** زنهار ترک ناله و آه سحر مکن
اظهار عجز در برابر ظالم روا مدار *** اشک کباب باعث طغیان آتش است
گریه ها در پرده دارد خنده های بی گمان*** خنده بی اختیار برق باران آورد
پیران تلاش رزق فزون از جوان کنند *** حرص گدا شود طرف شام بیشتر
زینت ظاهر چه کار آید دل افسرده را **** نقش بر دیوار زندان گر نباشد گو نباش
صحبت ناجنس آتش را به فریاد آورد *** آب در روغن چو باشد می کند شیون چراغ
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت:
<-PollName->
